Historia kaplicy na Dębowcu

Dębowiec to wzgórze u podnóży Szyndzielni. Malowniczo położone schronisko, sztuczny tor saneczkowy oraz wyciąg narciarski przyciągają tutaj turystów i mieszkańców miasta. Od lat na stoku Dębowca stała niewielka kapliczka, przy której modlili się turyści i młodzież akademicka.

Księża pallotyni już w latach 90. XX wieku postarali się o teren pod przyszłą budowę nowej kaplicy. 13 maja 2000 roku w Fatimie, na zakończenie beatyfikacji Franciszka i Hiacynty, św. Jan Paweł II poświęcił kamień węgielny, teraz umieszczony w podstawie ołtarza kaplicy na Dębowcu.

Jej budowa rozpoczęła się – mimo wielu problemów formalnych, a także sprzeciwów wielu środowisk – w maju 2012 roku, według projektu Stanisława i Dominika Gawlasów. Drewniana kaplica zbudowana na planie kwadratu ma około 60 miejsc siedzących. Zwieńczeniem ołtarza jest figura Matki Bożej adorowana przez dzieci fatimskie, a tło prezbiterium stanowi panorama Beskidów, widoczna przez duże, trójdzielne okno. Na ścianach zainstalowano krzyże oznaczające stacje Drogi Krzyżowej, u sufitu zaś zawieszono ogromny, drewniany różaniec, zwieńczony krzyżem, wznoszącym się ponad ambonką.

Kaplicę Matki Bożej Fatimskiej i świętych Dzieci Fatimskich Franciszka i Hiacynty na Dębowcu w Bielsku-Białej poświęcił 25 kwietnia 2013 bp Tadeusz Rakoczy. W uroczystości uczestniczyli przedstawiciele wspólnoty pallotyńskiej, która zainicjowała budowę kaplicy, władz miasta oraz setki wiernych – turystów i pielgrzymów.